درآیات وروایات و تاریخ اسلام نقش موثرزنان ومسؤلیت های انان درصحنه های اجتماعی مشاهده میشود.اما بعضی ازدینداران نقش زن رامحدودبه نقش مادری وهمسری می دانندوتصورمی کنندوظیفه زن محدودبه این دونقش بوده وحق حضوردراجتماع وانجام مسولیت های دیگرندارداینهامیگویندوظیفه اصلی واساسی زن این است که باید درخانه مربی برای فرزندانی باشدکه دراینده بتوانندخدمات مثبت ومفیدی درعرصه اجتماعی داشته باشند؛زیرافرزندانی می توانندخدماتی خوبی داشته باشندکه تربیت خوب داشته باشندودرغیراین صورت بجای خدمات ممکن است باردوش جامعه باشندواین فقط ازعهده مادربرمی اید. درمقابل عده ای نیزمعتقدندکه زن علاوه برنقش مادری وهمسری، توانایی وصلاحیت انجام سایرنقش های اجتماعی رانیزداردوبه ناچاربایددربسیاری ازمدیریت هاخودرانشان دهد.این حضورونقش ایفاکردن علاوه برپیامدهای مثبت دارای آسیب هاوخطراتی است که اوراتهدید می کند.ازجمله آسیب های فردی مثل صدمات جسمی،روحی وخستگی ونیزآسیب های خانوادگی مثل رشدمشکلات عاطفی فرزندان وکاهش ارتباط بااعضای خانواده ،نارضایتی شوهرونیزآسیب های اجتماعی مثل کاهش میزان ازدواج وخطراارتباط نامشروع.این تحقیق درصددشناسایی این اسیبها وضرورت حضورزن دراجتماع راازدیدگاه آیات وروایات وجلوه های ازآداب حضورزن دراجتماع رابررسی میکند.